Het wordt meestal een halogeen vochtbalans of vochtanalysetoestel genoemd.
Dit apparaat bepaalt het vochtgehalte door een monster te wegen, het vervolgens te verwarmen (meestal met halogeenstraling), en het gewichtsverlies te meten na droging.
Karl F. Gerber was een Zwitserse chemicus die in 1891 de Gerber-methode ontwikkelde om het vetgehalte in melk te bepalen met behulp van zwavelzuur.
Dit werd een standaardmethode in de zuivelindustrie. Hoewel Gerber zich vooral richtte op vetbepaling in melk en zuivel, werd zijn methode later aangepast voor andere toepassingen, zoals boteranalyse.
De vochtbepaling in boter gebeurt meestal via droogmethode (vochtbalans) of Karl Fischer-titratie, maar sommige oudere methoden hebben invloeden van Gerber’s technieken.
De weegschaal is gemerkt ORGM.
Afmetingen: HxBxD (gewicht): 10.7cm x 34cm x 15.4cm (1.943kg)